De taxichauffeur heeft zijn voertuig met GPS uitgerust, aanvankelijk in Berlijn, alvorens naar andere delen van Duitsland te reizen. Hij is uiteindelijk naar Koenigsdorf gereisd, dat bijna direct over de grens ligt, nadat de FIA het gebruik van de nummerplaten op de transporter had goedgekeurd. De taximeter kon echter niet worden verward met die van een satellietnavigatievoertuig van Volkswagen, dat wordt bestuurd door een instructeur die tevens bestuurder is.
Taxi densiteiten:
De stad Milaan heeft ongeveer 300.000 inwoners en de spoorlijn naar de luchthaven, die ongeveer 140 mijl beslaat, is uitstekend en zeer veilig, wat goed nieuws is voor u als u toevallig op een bepaald moment per vliegtuig in Milaan aankomt en de buitensporig hoge tarieven wilt vermijden. De taxi’s steken boven de hoofdstations van Milaan uit door hun uitzonderlijke hoogte, ongeveer dertig meter hoger dan het station. De ramen zijn groot en zijn bevestigd aan de buitenkant van de taxi’s in plaats van aan de buitenkant, omdat men vreest dat de passagiers naar buiten worden geblazen door de sterke wind in de regenachtige dagen. De “lean-to-the-wind”-taxi’s (tuk-tuk) mogen alleen overdag rijden omdat het verkeer in de stad grotendeels ‘s avonds plaatsvindt. In feite werd, in de tijd dat ik dit artikel schreef, heel Milaan met tussenpozen opgehouden door de Autobahn vanwege zijn uitstekende dienstverlening.
Buiten Milaan ging ik naar een andere stad, Reggio genaamd, met als reden dat het inwonertal ongeveer 7 maal dat van Milaan is. Ik koos een veilige route terug vanuit het stadscentrum in Reggio en vond een goed aangelegde route terug naar Milaan. Ik kwam kort na 8 uur ‘s morgens aan en ontdekte dat er een plaatselijke motorbewoner, zijn vrouw en twee kinderen op mij stonden te wachten in een straat vlakbij hun huis. Alle huizen langs die straat waren bedekt met rood-witte vlaggen met “Vergeef me, ik ben bang om hier in de problemen te komen” op de bomen geschreven. Ik parkeerde, observeerde het tafereel en wachtte op de komst van de familie. Dat gebeurde en we begonnen naar het einde van de straat te lopen, toen het gezin naast ons, wiens auto ik gelukkig niet had gevolgd, zich klaar leek te maken om uit hun auto te stappen en naar hun huis te gaan. Hun kleine houtskooltje verscheen plotseling op de weg en ze waren weg: “Bent u gewond, meneer Olen? Ik had tenslotte haast en had niet echt tijd om te reageren. Ik was echter in ec Kaput-vorm, in mijn kleine Toyota en de chauffeur was een kleine vrouw in een armoedige jas die ze had gekregen bij de verkoop van de slaapkamergordijnen van haar dochter.
We kwamen aan het eind van de weg en de familie, inclusief de hond, stond op me te wachten, en ik had voorrang. Het kleine vrouwtje probeerde tegen mijn auto te schoppen, maar ik was nauwelijks voorbij de eerste centimeter toen ze me zag en stopte, stuiterend de kleine deugniet achterlatend die kenmerkend is voor de S zegen een Pimp mijn auto met rijdende wielen. Gelukkig was ik het barmhartigere type en liet haar in de auto stappen en met haar vader praten, die politieagent was, waarna ze naar binnen kwam en wij begonnen terug te lopen naar het politiebureau.